Sevda Şen Ünsev on 10 Mart 2017 Yorum yok
Bir toprak gibi sardın tohumu
Filiz verdin, dal oldun, çiçek oldun.
Yaprak yaprak orman oldun.
Bir makara ip idin.
Kumaş oldun, şal oldun.
Üşüyene yorgan oldun.
Aç bebene aş oldun.
Ana oldun, bacı oldun,eş oldun.
Bir yumak yün idin.
Hırka oldun, patik oldun.
Bir savaşta kağnı oldun.
Bir sevdada leyla oldun.
Bir müziğe nota oldun.
Dans oldun, figür oldun.
Bir kadehte şarap oldun.
Hastanede hekim oldun.
İlaç oldun, deva oldun
Sen şiirlerin sebebi,
Şairlerin kalemi oldun.
Satır satır roman oldun.
Bazen bir elmanın yarısı oldun.
Bazen kurdunu kendi içinde buldun.
Bir yanda hep çocuk oldun.
Diğer yanda dağ gibi durdun.
Hep eksiden başladın hayata,
Düzene karşı koydun.
Adım adım ilerledin.
Kimi zaman yoruldun,
Kimi zaman duruldun.
Ama hep yaratıldığın güce layık oldun.
Sen mucize oldun.
“Gücünü farkettiğin her gün senin günün. 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günümüz Kutlu Olsun.”
Öznur TUĞAL